Het Rijnstate-ziekenhuis in Arnhem voert tests uit met een slimme pleister. De zogeheten BioSensor, een innovatie van Philips, meet op het borstbeen van de patiënt onder meer waarden als hartslag en ademhalingsfrequentie. Die gegevens stuurt de chip door naar het ziekenhuis. Artsen kunnen zo patiënten eerder naar huis sturen, maar, juist óók langer monitoren. Op afstand.
Slimme pleister: vloek of zegen?
Volkskrant kopte deze week met de slimme pleister en de test van het Arnhemse ziekenhuis in een diepgravend artikel. Het innovatieve hoogstandje is op zichzelf al interessant, maar is ook een symptoom van de digitale transformatie die ieder ziekenhuis – en de maatschappij – ondergaat. Volkskrant legt in het artikel daarom niet alleen de techniek onder loep, het bekijkt ook wat voor impact het heeft op de zorg. Dit soort nieuwe toepassingen brengt namelijk naast een hoop gemak ook juist het tegenovergestelde: in de beginfase moeten veel ziekenhuisprotocollen compleet opnieuw worden ingericht.
Nieuwe protocollen bij nieuwe ontwikkelingen
Om een dergelijke pleister – en dat geldt ook voor andere innovaties – succesvol te laten landen, moeten protocollen namelijk compleet opnieuw worden ‘uitgevogeld’. Enkele – terechte – vragen die in het artikel worden aangehaald zijn: ‘Wie is medisch verantwoordelijk als zo’n patiënt thuis ligt met een pleister op? Als blijkt dat een patiënt verslechtert, wie gaat er dan heen? En hoe? Fiets? Auto? Hoeveel patiënten kan een verpleegkundige eigenlijk tegelijkertijd in de gaten houden? Is er wel genoeg aandacht voor techniek in de opleiding? En wordt het werk er alleen maar leuker op, zoals e-health-evangelisten beweren (‘meer aandacht voor de patiënt, want de techniek neemt routinematige zorg uit handen’), of juist saaier omdat verpleegkundigen straks alleen maar naar vitalewaardengrafiekjes op een tablet zitten te turen?’
Met algoritmen toestand patiënt voorspellen
Chirurgen in het Arnhemse ziekenhuis zijn enthousiast. De slimme pleister kan namelijk doorlopend allerlei waarden meten die automatisch worden geüpload naar het dossier van de patiënt in het ziekenhuissysteem. Een zorgverlener heeft zo direct door wat de toestand van de patiënt is en of er ingegrepen moet worden. Toch zijn er ook zorgen: niet iedere patiënt is in het bezit van wifi of 4G. En, indien er wel wifi is. Is het signaal wel sterk genoeg of krijgen artsen en verpleegkundigen juist te maken met haperingen?
Naast het ziekenhuis zelf, laat de Volkskrant ook de ontwikkelaars zelf aan het woord. Philips kijkt namelijk al verder in de toekomst. Het bedrijf hoopt met algoritmen in de software die bij de pleister hoort, ook voorspellingen te kunnen doen. ‘De eerste signalen van achteruitgang – een hogere hartslag, een versnelde ademhaling – zien we al zes tot acht uur voordat een patiënt dat merkt. Het lichaam is dan al aan het compenseren voor wat komen gaat. Dat stelt de zorgverleners in staat pro-actief te reageren in plaats van reactief. Waar we meer en meer naartoe gaan, is dat we kunnen voorspellen wat er gaat gebeuren’, stelt een woordvoerder.
Benieuwd naar de rest van het artikel? Deze longread van de Volkskrant is meer dan de moeite waard.
Lees hier wat we nog meer schreven over slimme zorg.
