We gebruiken het woord ‘domotica’ vaak op deze site, die niet voor niets Domotica.nl heet. Maar waar komt de term domotica eigenlijk vandaan? En hoe ontstond het fenomeen? Een korte geschiedenis van domotica.
Het woord domotica is een samentrekking van domus (huis in het Latijn) en het achtervoegsel -tica dat zoiets betekent als ’toegepaste leer’. We kunnen ‘domotica’ zien als een variant op woorden als informatica, telematica en robotica.
De eerste domotica-toepassingen waren veelal systemen die al in de geautomatiseerde industrie of kantooromgeving bestonden, en vervolgens voor gehandicapten werden ingepast in hun huis. Op die manier konden zij zich een grotere autonomie verwerven en bijvoorbeeld vanuit een rolstoel de belangrijkste huiselijke taken uitvoeren.
De toepassing van domotica begon pas aan het einde van de vorige eeuw door te breken in de bouw en architectuur. Toen werd een standaard opgesteld waarbinnen de verschillende systemen konden worden geïntegreerd en met elkaar kunnen communiceren: KNX. De KNX-standaard legt vast hoe sensors en actuatoren met elkaar communiceren. KNX is zowel bedraad als draadloos beschikbaar, toch is het vooral de bedrade versie die succesvol is. KNX is relatief duur, vandaar dat het vooral gebruikt wordt door professionele spelers. KNX richt zich met WeCare ook op de zorgtechnologie.
De tweede generatie domotica is standaard voorzien van een ethernetaansluiting. Via deze aansluiting kunnen audio-, video-, verwarming-, airco-, alarm- en andere systemen op een eenvoudige manier worden gekoppeld met het LAN (Local area network) of het WAN (Wide area network). Hierdoor kunnen mensen thuis maar ook vanuit kantoor het domoticasysteem beheren via de pc, smartphone of tablet. Zo kun je bijvoorbeeld via internet de camerabeelden volgen en ingrijpen wanneer een leverancier het licht heeft laten branden. Of je kunt de aanwezigheidssimulatie opstarten zodat het lijkt alsof je thuis bent.
